La Clemenza di Tito

“Romains, votre amour est l’unique objet des vœux de Tito”. De net aangestelde romeinse keizer Tito spreekt zijn onderdanen toe. Het goud bedoeld om een tempel ter ere van zichzelf te bouwen, zo kondigt hij aan, wordt ten dienste gesteld van de slachtoffers van de uitbarsting van de Vesuvius. Tito, die steeds bekend stond als een wreedaardig en losbandig man, ondergaat een ware gedaanteverandering op het moment hij keizer wordt. Hij beëindigt zowel zijn affaire met de joodse Bérénice alsook zijn vele homoseksuele verhoudingen, hij stopt zijn wraakzuchtige moordpartijen, wijdt zich aan het welzijn van zijn onderdanen, en besluit de clementie als politieke strategie toe te passen. Doorheen de opera geraakt Tito meer en meer persoonlijk overtuigd van dit senecaanse begrip van de clementie: door de blik in het hart van een dader, vind je geen pure slechtheid, je vindt een mens. Tito wordt in dit opzicht tot in het diepste van zijn ziel op de proef gesteld. Zijn dichtste vriend Sesto, weliswaar onder manipulatieve druk van Vitellia, dochter van de door Tito’s vader van de troon verstotene keizer Vitellius, pleegt een aanslag op hem. Het keizerrijk davert op zijn grondvesten, net zoals de hele persoon van Titus zelf.

Onder de muzikale leiding van Julien Masmondet, wordt dit muzikaal meesterwerk door de jonge Nederlandse operaregisseur Jorinde Keesmaat en scenograaf Ascon de Nijs verteld als een zoektocht naar de betekenis van waarheid, grootsheid en menselijkheid in zowel extreme situaties als in intieme persoonlijke momenten. Mozarts laatste opera bewijst zich als een vandaag nog steeds maatschappelijk relevant kunstwerk.

Jorinde Keesmaat, regie

Ascon de Nijs, decor en kostuums

Floriaan Ganzevoort, licht

Koen Bollen, dramaturgie